ശ്രീകൃഷ്ണ ഭഗവാൻ എന്തിനാണ് മോഹിനിയായത് ന്നറിയാമോ?
അസുരന്മാർ അപഹരിച്ച അമൃത് കൈക്കലാക്കാൻ ആണു ഭഗവാൻ മഹാവിഷ്ണു മോഹിനീ രൂപം ധരിച്ചത് ന്നാവും ഇപ്പോൾ പറയാൻ പോകുന്നത്. ശരി അങ്ങിന്യാച്ചാൽ പിന്നേം ഒരിക്കൽ കൂടി ആ രൂപം കേട്ടീലോ. അതോ?
ഭഗവാൻ പരമശിവനു ആ രൂപം കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ. അതുശരി.
മഹാദേവൻ കാണാനാഗ്രഹിച്ചപ്പോൾ ആണെങ്കിൽ വീണ്ടും വേറെ ആരെങ്കിലും കാണണം ന്നു പറഞ്ഞാൽ അപ്പോഴും വേഷം കേട്ടണ്ടേ. കാരണം കൃഷ്ണനു പക്ഷഭേദം ഇല്ല്യലൊ
ഒരവതാരം രണ്ടു പ്രാവശ്യം ണ്ടയീല്യാലോ
മോഹിനീ വേഷം മാത്രേ രണ്ട് തവണ ണ്ടായീള്ളൂ. അപ്പോൾ അതൊന്നും അല്ല കാരണം. ഈ ഒരു അവതാരം ഭഗവാൻ സ്വന്തം ആവശ്യത്തിനു വേണ്ടി കെട്ടിയതാണ്. ആ ഭക്ത വാത്സല്യം കൊണ്ട് മാത്രം. ഭക്തനെ സ്നേഹിക്കാനുള്ള കൊതി എത്ര്യാ ന്നോ! ഭഗവാനു തന്റെ ഭക്തനെ എത്ര സ്നേഹിച്ചാലും മതിയവില്യ. എത്ര കാരുണ്യം ചൊരിഞ്ഞാലും തോന്നും പോരാ പോരാന്ന്. ഭഗവാൻ നിർമ്മമനാണ് നിരഹങ്കാരനാണ് നിസ്സംഗനാണ് ന്നൊക്കെ പറയും ശര്യെന്ന്യാ. ഭക്തന്റെ കാര്യം വരുമ്പോൾ കണ്ണൻ ഇതെല്ലം മറക്കും. 'അഹം ഭക്തപരാധീന' എന്നും പറഞ്ഞു കണ്ണു നിറയ്ക്കും.
ജഗല്പ്പിതവായി സ്നേഹം ആവോളം പകർന്നു. എന്നീട്ടു മതിയാവാതെ ഉണ്ണിക്കണ്ണനായി എല്ലാവരുടെയും ഉള്ളിലേക്ക് ആനന്ദം പകർന്നു കാരുണ്യം ചൊരിഞ്ഞു വൃന്ദാവനകൃഷ്ണനായി ബ്രഹ്മാനന്ദം പകർന്നു. എന്നീട്ടും ഭഗവാന് ഒട്ടും മതിയായീല്യ.
ഉണ്ണിക്കണ്ണനായ സമയത്ത് തനിക്കു വേണ്ടി ദേവകി ദേവി അനുഭവിച്ച എല്ലാ ദുരിതങ്ങളും (കംസ നിഗ്രഹത്തിനു ശേഷം) പരസ്പരം കണ്ടപ്പോൾ ആ മാതൃ വത്സല്യത്താൽ അലിഞ്ഞു പോയത് കണ്ടപ്പോൾ കണ്ണന് കണ്ണു നിറഞ്ഞു. അപ്പോൾ കണ്ണന് തോന്നി തനിക്കും ഒരമ്മയാവണം ന്ന്.
കാരണം മാതൃ വാത്സല്യത്തിന്റെ ആ സുഖം അത് പകരാൻ മതാവകണം. അപ്പോഴേ പരിപൂർണ്ണായി അത് പകരാൻ കഴിയുള്ളൂ
അതിനു വേണ്ട്യാണ് ഭഗവാൻ മോഹിനി വേഷം കെട്ടിയത്. ഭഗവാന് തന്റെ ഭക്തന്റെ മഹത്വം നന്നായി അറിയാം.
(വൈഷ്ണവാനാം യഥാ ശംഭു) അതുകൊണ്ടെന്യാണ് തന്റെ ഭക്തോത്തമനായ മഹാദേവനെ ഇതിനായി നിയോഗിച്ചത്. ആ ശങ്കരനാരായണ സംഗമത്തിൽ മഹാദേവൻ ഭഗവാന് സമർപ്പിച്ചത് തന്റെ പ്രേമഭക്തിയാണ്. ആ ഭക്തിയുടെ മൂർത്തീരൂപമാണ് ശ്രീധർമ്മശാസ്താവ്. മണികണ്ഠന്റെ അമ്മയായി മാതൃഭാവം, സ്നേഹം, വാത്സല്യം അങ്ങിനെ എല്ലാവിധത്തിലും തന്റെ ഭക്തനെ സ്നേഹിക്കാൻ, എപ്പോഴും തന്നോട് ചേർത്ത് പിടിക്കാൻ ഭഗവാൻ മോഹിനിയായി.
ഭഗവാൻ പരമശിവനു ആ രൂപം കാണണമെന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ. അതുശരി.
മഹാദേവൻ കാണാനാഗ്രഹിച്ചപ്പോൾ ആണെങ്കിൽ വീണ്ടും വേറെ ആരെങ്കിലും കാണണം ന്നു പറഞ്ഞാൽ അപ്പോഴും വേഷം കേട്ടണ്ടേ. കാരണം കൃഷ്ണനു പക്ഷഭേദം ഇല്ല്യലൊ
ഒരവതാരം രണ്ടു പ്രാവശ്യം ണ്ടയീല്യാലോ
മോഹിനീ വേഷം മാത്രേ രണ്ട് തവണ ണ്ടായീള്ളൂ. അപ്പോൾ അതൊന്നും അല്ല കാരണം. ഈ ഒരു അവതാരം ഭഗവാൻ സ്വന്തം ആവശ്യത്തിനു വേണ്ടി കെട്ടിയതാണ്. ആ ഭക്ത വാത്സല്യം കൊണ്ട് മാത്രം. ഭക്തനെ സ്നേഹിക്കാനുള്ള കൊതി എത്ര്യാ ന്നോ! ഭഗവാനു തന്റെ ഭക്തനെ എത്ര സ്നേഹിച്ചാലും മതിയവില്യ. എത്ര കാരുണ്യം ചൊരിഞ്ഞാലും തോന്നും പോരാ പോരാന്ന്. ഭഗവാൻ നിർമ്മമനാണ് നിരഹങ്കാരനാണ് നിസ്സംഗനാണ് ന്നൊക്കെ പറയും ശര്യെന്ന്യാ. ഭക്തന്റെ കാര്യം വരുമ്പോൾ കണ്ണൻ ഇതെല്ലം മറക്കും. 'അഹം ഭക്തപരാധീന' എന്നും പറഞ്ഞു കണ്ണു നിറയ്ക്കും.
ജഗല്പ്പിതവായി സ്നേഹം ആവോളം പകർന്നു. എന്നീട്ടു മതിയാവാതെ ഉണ്ണിക്കണ്ണനായി എല്ലാവരുടെയും ഉള്ളിലേക്ക് ആനന്ദം പകർന്നു കാരുണ്യം ചൊരിഞ്ഞു വൃന്ദാവനകൃഷ്ണനായി ബ്രഹ്മാനന്ദം പകർന്നു. എന്നീട്ടും ഭഗവാന് ഒട്ടും മതിയായീല്യ.
ഉണ്ണിക്കണ്ണനായ സമയത്ത് തനിക്കു വേണ്ടി ദേവകി ദേവി അനുഭവിച്ച എല്ലാ ദുരിതങ്ങളും (കംസ നിഗ്രഹത്തിനു ശേഷം) പരസ്പരം കണ്ടപ്പോൾ ആ മാതൃ വത്സല്യത്താൽ അലിഞ്ഞു പോയത് കണ്ടപ്പോൾ കണ്ണന് കണ്ണു നിറഞ്ഞു. അപ്പോൾ കണ്ണന് തോന്നി തനിക്കും ഒരമ്മയാവണം ന്ന്.
കാരണം മാതൃ വാത്സല്യത്തിന്റെ ആ സുഖം അത് പകരാൻ മതാവകണം. അപ്പോഴേ പരിപൂർണ്ണായി അത് പകരാൻ കഴിയുള്ളൂ
അതിനു വേണ്ട്യാണ് ഭഗവാൻ മോഹിനി വേഷം കെട്ടിയത്. ഭഗവാന് തന്റെ ഭക്തന്റെ മഹത്വം നന്നായി അറിയാം.
(വൈഷ്ണവാനാം യഥാ ശംഭു) അതുകൊണ്ടെന്യാണ് തന്റെ ഭക്തോത്തമനായ മഹാദേവനെ ഇതിനായി നിയോഗിച്ചത്. ആ ശങ്കരനാരായണ സംഗമത്തിൽ മഹാദേവൻ ഭഗവാന് സമർപ്പിച്ചത് തന്റെ പ്രേമഭക്തിയാണ്. ആ ഭക്തിയുടെ മൂർത്തീരൂപമാണ് ശ്രീധർമ്മശാസ്താവ്. മണികണ്ഠന്റെ അമ്മയായി മാതൃഭാവം, സ്നേഹം, വാത്സല്യം അങ്ങിനെ എല്ലാവിധത്തിലും തന്റെ ഭക്തനെ സ്നേഹിക്കാൻ, എപ്പോഴും തന്നോട് ചേർത്ത് പിടിക്കാൻ ഭഗവാൻ മോഹിനിയായി.
ഹൈ
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDelete