മന്ത്രോച്ചാരണം

മന്ത്രജപത്തിന് പ്രധാനമായി മൂന്ന് ഘടകങ്ങളുണ്ട്. ദേവ ഋഷി ഛന്ദസ്സുകളാണവ . മന്ത്രത്തിന്‍റെ ശക്തിയെക്കുറിച്ചറിഞ്ഞ്, മന്ത്രങ്ങളെ ഒരു പ്രത്യേക സന്ദര്‍ഭത്തിനായി ക്രോഡീകരിച്ച് അവയെ സ്വാധീനത്തിലാക്കി ലോകത്തിന് സംഭാവന നല്‍കിയവരാണ് ഋഷിമാര്‍ ‍. ഇവരെ ഗുരുക്കന്മാരായി വരിക്കണം . ഛന്ദസ് എന്നത് മന്ത്രം ആലപിക്കേണ്ട രീതിയാണ്.സ്വരങ്ങളുടെ ആരോഹണാവരോഹണങ്ങള്‍ , യതി എന്നിവയനുസരിച്ച് മന്ത്രം പല രീതിയില്‍ ജപിക്കണം . ഓരോ മന്ത്രത്തിന്‍റെയും സ്വാധീനം ഓരോരോ മണ്ഡലത്തിലാണ് . ഓരോ മണ്ഡലത്തിനും അധിപനായി ഓരോ ദേവതയെ സങ്കല്‍പിച്ചിരിക്കുന്നു . കൂടുതല്‍ ആഴത്തിലേക്കിറങ്ങിച്ചെല്ലുന്പോള്‍ എല്ലാം ഒന്നിലെത്തിച്ചേരുമെന്ന് മനസ്സിലാകും .മന്ത്രം ജപിക്കുന്പോള്‍ അധിപനായ ദേവതയെ ധ്യാനിക്കണം . പ്രപഞ്ചത്തെ മുഴുവന്‍ നയിക്കുന്ന, പ്രപഞ്ചം നിറഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന ഒരൊറ്റ ശക്തി മാത്രമേയുള്ളുവെങ്കിലും ഓരോരോ സന്ദര്‍ഭത്തിനായി ഓരോരോ ഭാവം സങ്കല്‍പിച്ച് ഓരോരോ രൂപത്തില്‍ ‍‍സാധകന്‍റെ ഏകാഗ്രതക്കായി ദേവതാരൂപം കല്‍പിച്ചിരിക്കുന്നു. ഒരുപക്ഷേ വിഗ്രഹാരാധന രൂപമെടുത്തതു തന്നെ ഇങ്ങനെയാകാം . ഓരോ മന്ത്രവും ഉടലെടുത്തത് ഓരോ ശബ്ദത്തില്‍നിന്നാണ്. മന്ത്രത്തിന്‍റെ മുഴുവന്‍ ശക്തിയും ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്ന ഈ ശബ്ദത്തെ സൂചിപ്പിക്കുന്ന അക്ഷരമാണ് ബീജം .ഒരു വന്‍വൃക്ഷം ഒരു വിത്തില്‍ ഉള്‍ക്കൊള്ളുന്നതുപോലെയാണിത് . ഓരോ മന്ത്രത്തിനും ബീജമുണ്ട്. മന്ത്രത്തിന്‍റെ മുഴുവന്‍ ശക്തിയും ബീജത്തിലടങ്ങിയിരിക്കുന്നു എങ്കിലും അതിന്‍റെ തത്വം എന്തെന്ന് മന്ത്രം വിശദീകരിക്കുന്നു .

മന്ത്രോച്ചാരണം വെറും അന്ധവിശ്വാസമല്ലെന്നും അതിന് ശാസ്ത്രീയമായ ഒരു അടിത്തറയുണ്ടെന്നും തെളിയിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ്
കടപ്പാട് ഭട്ടതിരിജി